წყალი სითბოს კარგვას გამოიწვევს და წვის პროცესში სითბოს ვერ გამოიმუშავებს. ამიტომ, ნახშირის კონცენტრაცია შედარებით მაღალ დონეს უნდა მიაღწიოს -- ზოგადად 65-70%-ს. ქიმიური დანამატები დაახლოებით 1%-ია. წყლით გამოწვეული სითბოს კარგვა ნახშირ-წყლის ნარევის კალორიულობის დაახლოებით 4%-ს შეადგენს. წყალი გაზიფიკაციის გარდაუვალი ნედლეულია. ამ თვალსაზრისით, ნახშირის კონცენტრაცია შეიძლება შემცირდეს 62%-დან 65%-მდე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჟანგბადის წვის პოტენციური ზრდა.

წვის და გაზიფიკაციის რეაქციების ხელშეწყობის მიზნით, ნახშირ-წყლის ნალექს გარკვეული მოთხოვნები აქვს ნახშირის სიწმინდის მიმართ. საწვავისთვის განკუთვნილი ნახშირ-წყლის ნალექის ნაწილაკების ზომის ზედა ზღვარი (ნაწილაკების ზომა მინიმუმ 98%-ის გავლის სიჩქარით) არის 300 მკმ, ხოლო 74 მკმ-ზე (200 mesh) ნაკლები შემცველობა მინიმუმ 75%-ია. გაზიფიკაციისთვის განკუთვნილი ნახშირ-წყლის ნალექის სიწმინდე ოდნავ უფრო უხეშია, ვიდრე საწვავისთვის განკუთვნილი ნახშირ-წყლის ნალექის. ნაწილაკების ზომის ზედა ზღვარი დასაშვებია 1410 მკმ-მდე (14 mesh), ხოლო 74 მკმ-ზე (200 mesh) ნაკლები შემცველობა 32%-დან 60%-მდეა. იმისათვის, რომ ნახშირ-წყლის ნალექი ადვილად ამოტუმბული და ატომიზებული იყოს, ნახშირ-წყლის ნალექს ასევე აქვს სითხისადმი მოთხოვნები.

ოთახის ტემპერატურაზე და 100 წმ-იანი ძვრის სიჩქარის პირობებში, როგორც წესი, აშკარა სიბლანტე არ უნდა აღემატებოდეს 1000-1500 მპა-ს. შორ მანძილზე მილსადენებით ტრანსპორტირებისთვის გამოყენებული ნახშირ-წყლის ნალექისთვის დაბალ ტემპერატურაზე (წლის ყველაზე დაბალი ტემპერატურა მიწისქვეშ ჩამარხული მილებისთვის) აშკარა სიბლანტე არ უნდა აღემატებოდეს 800 მპა-ს და 10 წმ-1 ძვრის სიჩქარე. გარდა ამისა, ასევე საჭიროა, რომ ნახშირ-წყლის ნალექს ჰქონდეს უფრო დაბალი სიბლანტე, როდესაც ის მიედინება, რაც მოსახერხებელია გამოსაყენებლად; როდესაც ის წყვეტს დინებას და სტატიკურ მდგომარეობაშია, მას შეუძლია აჩვენოს მაღალი სიბლანტე მარტივი შენახვისთვის.

ქვანახშირ-წყლის სუსპენზიის სტაბილურობა შენახვისა და ტრანსპორტირების დროს ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან ქვანახშირ-წყლის სუსპენზია მყარი და თხევადი ფაზების ნაზავია და მისი მყარი და თხევადი ნივთიერებების გამოყოფა მარტივია, ამიტომ აუცილებელია, რომ შენახვისა და ტრანსპორტირების დროს არ წარმოიქმნას „მყარი ნალექი“. ე.წ. „მყარი ნალექი“ ეხება ნალექს, რომლის აღდგენაც პირვანდელ მდგომარეობაში ქვანახშირ-წყლის სუსპენზიის მორევით შეუძლებელია. ქვანახშირ-წყლის სუსპენზიის უნარს, შეინარჩუნოს მყარი ნალექის არ წარმოქმნის ფუნქცია, ქვანახშირ-წყლის სუსპენზიის „სტაბილურობა“ ეწოდება. ცუდი სტაბილურობის მქონე ქვანახშირ-წყლის სუსპენზია სერიოზულად იმოქმედებს წარმოებაზე, როგორც კი ნალექი წარმოიქმნება შენახვისა და ტრანსპორტირების დროს.

II. ქვანახშირ-წყლის სუსპენზიის მომზადების ტექნოლოგიის მიმოხილვა

ნახშირ-წყლის ნალექს სჭირდება ნახშირის მაღალი კონცენტრაცია, წვრილი ნაწილაკების ზომა, კარგი დინება და კარგი სტაბილურობა მყარი ნალექის თავიდან ასაცილებლად. რთული იქნება ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი თვისების ერთდროულად დაკმაყოფილება, რადგან ზოგიერთი მათგანი ურთიერთშეზღუდულია. მაგალითად, კონცენტრაციის გაზრდა გამოიწვევს სიბლანტის ზრდას და დინების გაუარესებას. კარგი დინება და დაბალი სიბლანტე გააუარესებს სტაბილურობას. ამიტომ, აუცილებელია კონცენტრაციის რეალურ დროში მონიტორინგი.ლონმეტრიხელის სიმკვრივის საზომიაქვს 0.003 გ/მლ-მდე სიზუსტე, რაც საშუალებას იძლევა სიმკვრივის ზუსტი გაზომვისა და სუსპენზიის სიმკვრივის ზუსტი კონტროლის მისაღწევად.